تمام انتظار من از زندگی

 یه کافه ی خوب

یه خونه پنجاه متری تو یه جای خیلی معمولی

صب برم، شب قفل کنم کافه رو برگردم

نه دلم میخواد درسم رو ادامه بدم، نه میخوام آدم مفیدی باشم برا جامعه، نه هیچ چیز دهن پر کن دیگه ای

خیلی بده که آدمی زاد تو این سن حتی آرزوی بزرگی هم نداشته باشه